bojka

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *bajьka.

Wymŏwa

AS: [boi ̯ka]

Rzeczownik

bojka rodzaj żyński

1. krōtki ôpowiyść fikcyjnŏ, czynsto ze morałym
   • 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp

   Świat zrobił sie, jak w bojce. Niebo pokazowało wszystki kolory i wylywało je na skaliste wiyrchy.

   • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2

   [...] ziŏrko sie umiyniyło za kregulca urwało mu głowã tymu gołymbiowi – no i skōńczyła sie bojka.

ôdmiana:

ôdmiana: bojka
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	bojka	bojki
dopołniŏcz	bojki	bojek
cylownik	bojce	bojkōm
biernik	bojkã	bojki
nŏrzyndnik	bojkōm	bojkami pz.: bojkōma
miyjscownik	bojce	bojkach
wołŏcz	bojko	bojki

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	bojka	bojki
dopołniŏcz	bojki	bojek
cylownik	bojce	bojkōm
biernik	bojka	bojki
nŏrzyndnik	bojkōm	bojkami pz.: bojkōma
miyjscownik	bojce	bojkach
wołŏcz	bojko	bojki

Frazeologijŏ

• to je bojka

Inksze jynzyki

• angelski: fable, fairy tale
• czeski: pohádka
• francuski: conte
• hiszpański: cuento
• niymiecki: Fabel
• polski: bajka
• ruski: басня, мультфильм, сказка