bok
Wykŏz treści
[schrůń]Etymologijŏ
Ze prasłowiańskigo *bokъ.
Wymŏwa
AS: [bok]
Rzeczownik
bok rodzaj mynski rzeczowy
- lewŏ abo prawŏ strōna czowieka, zwiyrzyńcia, przedmiotu
- 1957, Stanisław Ligoń, Bery i bojki śląskie
- – A dyć mamulka, ale to z winy tatulka, kierzy łodskoczyli w bok, jak mamulka na nich ciepnyli gorkiem.
- 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
- Po oczach było jednak widać, że tam taki bardzo stary nie jest, bo sie bystro rozglōndōł po bokach, czy kto nie wylezie z lasa, bo mu ludzie godali, że może trefić na tych zbōjnikōw.
ôdmiana:
pokŏżôdmiana: bok |
---|
pokŏżuproszczōny zŏpis |
---|
Frazeologijŏ
Inksze jynzyki
- angelski: side
- czeski: bok
- francuski: côté
- hiszpański: costado, lado, flanco
- niymiecki: Seite
- polski: bok
- ruski: бок