cesta

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *cěsta.

Wymŏwa

AS: [cesta]

Rzeczownik

cesta rodzaj żyński

  1. (połednie) drōga używanŏ do rajzowaniŏ miyndzy miyjscami
    • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
    Ja, tōż z tym Karlikiym Kocyndrym chodzilimy se dycki do kupy biołōm cestōm.
    • 1894, Franciszek Chlebik, Jak wyglōndŏ utopiec
    Tak na tej ceście sie rozeszli. Ôna już sie puściła, szła, a ôn też swojōm cestōm.
    • 1934, Feliks Steuer, Dialekt sulkowski
    Dolina tej cesty przy witkowim polu mianuje se wiwōz.

ôdmiana:

ôdmiana: cesta
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik cesta cesty
dopołniŏcz cesty cestōw
cylownik ceście cestōm
biernik cestã cesty
nŏrzyndnik cestōm cestami
pz.: cestōma
miyjscownik ceście cestach
wołŏcz cesto cesty
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik cesta cesty
dopołniŏcz cesty cestōw
cylownik ceście cestōm
biernik cesta cesty
nŏrzyndnik cestōm cestami
pz.: cestōma
miyjscownik ceście cestach
wołŏcz cesto cesty

synōnimy:

  1. drōga, szosyjŏ, szlak, trasa

antōnimy:

  1. bezdrōże

Inksze jynzyki

  • angelski: road, track, trip, way
  • czeski: cesta, silnice
  • francuski: chaussée, chemin, route, voie
  • hiszpański: camino, carretera, trayecto
  • italijański: strada, via
  • niymiecki: Weg
  • polski: droga
  • ruski: дорога
  • słowacki: cesta
  • ukrajiński: дорога, шлях