ci

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: /ći/

Zamianek

ci zamianek

1. Używany do skazowaniŏ na grupã ôsōb płci mynskij, co sōm blisko ôsoby, co gŏdŏ.
   • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki

   Tyn jedyn rŏz ci chopcy dŏwali pozōr, a nie puściyli ich.

   • rok-w-chile.blogspot.com

   Było pore grupek grających fotbal, ale z tymi małymi, ci syncy se starali zrobić wszystko aby im wyczarowali uśmiych na twarzy

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: tyn
przipadek	liczba pojedynczŏ				liczba mnogŏ
	môs/mzw	mrz	ż	n	môs	nmôs
mianownik	tyn		ta	to/te	ci	te
dopołniŏcz	tego		tyj	tego	tych
cylownik	tymu		tyj	tymu	tym
biernik	tego	tyn	tã	to/te	tych	te
nŏrzyndnik	tym		tōm	tym	tymi
miyjscownik	tym		tyj	tym	tych
wołŏcz	tyn		ta	to/te	ci	te

Inksze jynzyki

• angelski: these
• czeski: tito
• francuski: ces
• hiszpański: estos
• italijański: questi
• niymiecki: diese
• polski: tych
• ruski: э́ти
• słowacki: títo
• ukrajiński: ці