ciasto
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ze prasłowiańskigo *těsto.
Wymŏwa
AS: [ćasto]
Rzeczownik
ciasto rodzaj nijaki
- (kulinarne) surowŏ masa ze zmiyszanyj mōnki, wody i inkszego jŏdła
- 2009, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W bunkrach wału atlantyckiego
- Jo ji napolił w piekaroku, a ona zarobiała ciasto.
- 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
- Potyj ôdwŏżyć wiela funtōw mōnky chcã zarobić tygo ciasta.
- (kulinarne) słodki wypiek
- I tak ciasto wszycy jedzóm aż na ostatek.
ôdmiana:
ôdmiana: ciasto | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | ciasto | ciasta |
dopołniŏcz | ciasta | ciast |
cylownik | ciastu | ciastōm |
biernik | ciasto | ciasta |
nŏrzyndnik | ciastym | ciastami pz.: ciastōma |
miyjscownik | cieście | ciastach |
wołŏcz | ciasto | ciasta |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | ciasto | ciasta |
dopołniŏcz | ciasta | ciast |
cylownik | ciastu | ciastōm |
biernik | ciasto | ciasta |
nŏrzyndnik | ciastym | ciastami pz.: ciastōma |
miyjscownik | cieście | ciastach |
wołŏcz | ciasto | ciasta |
Inksze jynzyki
- angelski: cake, dough
- czeski: dort
- francuski: pâte
- hiszpański: masa, torta
- italijański: dolce, pasta
- niymiecki: Kuchen, Teig
- polski: ciasto
- ruski: пирог, тесто
- słowacki: cesto
- ukrajiński: пиріг, тісто