cicho

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [ćiχo]

Przisłōwek

cicho przisłōwek

1. bez klangu abo ze słabym klangym
   • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki

   Jak ty nŏs piyrszy, to my bamy, my bamy musieli być cicho.

ôdmiana:

• stopiyń wyższy ciszyj.
• stopiyń nojwyższy nojciszyj.

Wykrziknik

cicho wykrziknik

1. słowo, co nawołuje do przestaniŏ wydŏwaniŏ źwiynkōw
   • 1946, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny

   Drugim przyganio, a som faryzeusz, że już gorszego nie trza! Ale cicho, cicho! Nie wrzeszczcie wszyjscy naroz – dejcie mi tyż przyjść do slowa!

Frazeologijŏ

• chodzić cicho jak mysz w kościele
• cicho jak w kościele
• cicho jakby makym zasioł
• siedzieć cicho
• siedzieć cicho choby truśka

Inksze jynzyki

• angelski: quiet, quietly, hush
• czeski: potichu, ticho
• francuski: tranquillement, à voix basse
• hiszpański: silenciosamente
• niymiecki: leise
• polski: cicho
• ruski: тихо