cug

Etymologijŏ

Ôd niymieckigo Zug, ôd pragermańskigo *teuhaną, ôd praindoeuropejskigo *dewk-.

Wymŏwa

AS: [cuk]

Rzeczownik

cug rodzaj mynski rzeczowy

1. (techniczne) lokōmotywa ze wagōnami
   • Giskana Fojermana

   W pyndziałek, wczas rano, tego 20 czyrwca pojechali my cugym z Rybnika do Katowic.

   • 1967, Walenty Dobrzyński, Gwary powiatu niemodlińskiego

   Jedyn rŏz my przijechały z cugym do Dōmbrowy, a to juz było po dziesiōntyj wiecōr.

2. ruch luftu, nojczyńścij miyndzy izbami
   • 1934, Feliks Steuer, Dialekt sulkowski

   Ruża to je zradliwŏ niymoc. Nejwiynci jest ôd przemarznuciŏ abo ôd cugu.

3. chyńć ku czymuś
   • ojgyn.blogspot.com

   Ta „prokarastynacjô” to ganc ajnfach – jak to tuplikuje dykcjónôrz – cug ku łodkłôdaniu wszyjskigo na jutro, chorobliwô tyndyncyjô do takigo ci cióngłygo przekłôdaniô niyftorych uczynków na juzaś, na niyskorzij; to taki: „syndróm sztudynta”, tela, co blank niy jes ci to zgniylstwo abo bómelanctwo.

ôdmiana:

ôdmiana: cug
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	cug	cugi
dopołniŏcz	cugu	cugōw
cylownik	cugowi	cugōm
biernik	cug	cugi
nŏrzyndnik	cugym	cugami pz.: cugōma
miyjscownik	cugu	cugach
wołŏcz	cugu	cugi

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	cug	cugi
dopołniŏcz	cugu	cugōw
cylownik	cugowi	cugōm
biernik	cug	cugi
nŏrzyndnik	cugym	cugami pz.: cugōma
miyjscownik	cugu	cugach
wołŏcz	cugu	cugi

synōnimy:

1. bana

Inksze jynzyki

• angelski: train
• czeski: vlak
• francuski: inclination, penchant, train
• hiszpański: atracción, inclinación, tren
• italijański: inclinazione, propensione, treno
• niymiecki: Bahn, Trieb, Zug
• polski: pociąg
• ruski: поезд
• słowacki: vlak
• ukrajiński: потяг, поїзд