człowiek

Wykŏz treści

Ze prasłowiańskigo *čьlověkъ, *čelověkъ, ze praindoeuropejskigo *(s)kʷel-. Z tego samego zdrzōdła praindoeuropejskigo pochodzi czelŏdź, czelŏdka.

AS: [ču̯ovʹi ̯ek]

człowiek rodzaj mynski ôsobowy

(połednie, cieszyńske) istota z gatunku homo sapiens
- forum.gazeta.pl
Ło dobro człowieka i Ponboczka prosioł.
(połednie, cieszyńske) ftoś; ôsoba
- 1908, Jan Kopeć, Ô piniōndzach zapadniyntych
A stało sie to skirz jednego złego człowieka.
- 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
Po chwili na placu było już pełno ludzi i wszyjscy witali sie z niom po przyjocielsku.
- 1909, Paweł Marek, Ô zaklyntyj ksiynżnyj
Wszyjscy ludzie sie cieszyli.

ôdmiana:

ôdmiana: człowiek
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	człowiek	ludzie
dopołniŏcz	człowieka	ludzi
cylownik	człowiekowi	ludziōm
biernik	człowieka	ludzi
nŏrzyndnik	człowiekym	ludźmi ludziami pz.: ludźmi ludziōma
miyjscownik	człowieku	ludziach
wołŏcz	człowieku	ludzie

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	człowiek	ludzie
dopołniŏcz	człowieka	ludzi
cylownik	człowiekowi	ludziōm
biernik	człowieka	ludzi
nŏrzyndnik	człowiekym	ludźmi ludziami pz.: ludźmi ludziōma
miyjscownik	człowieku	ludziach
wołŏcz	człowieku	ludzie

uwŏgi:

Forma nŏrzyndnika ludziami używanŏ z numera z ludźmi ôd linije Rybnik-Bojszowy na połednie. Na pōłnoc ôd tyj granice używŏ sie ino ludźmi.

kolokacyje:

synōnimy:

antōnimy: