czyrwiec
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Etymologijŏ do dodaniŏ.
Wymŏwa
AS: [červʹi ̯ec]
Rzeczownik
czyrwiec rodzaj mynski rzeczowy
- szōsty miesiōnc we roku
- Jo był wtedy na kursie ze szkoły zawodowyj w Piotrkowie Trybunalskim, cołki miesiónc czyrwiec.
- 2016, Gazeta Ustrońska
- Nó, podziwejmy sie, już mómy czyrwiec.
ôdmiana:
ôdmiana: czyrwiec | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | czyrwiec | czyrwce |
dopołniŏcz | czyrwca | czyrwcōw |
cylownik | czyrwcowi | czyrwcōm |
biernik | czyrwiec | czyrwce |
nŏrzyndnik | czyrwcym | czyrwcami pz.: czyrwcōma |
miyjscownik | czyrwcu | czyrwcach |
wołŏcz | czyrwcu | czyrwce |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | czyrwiec | czyrwce |
dopołniŏcz | czyrwca | czyrwcōw |
cylownik | czyrwcowi | czyrwcōm |
biernik | czyrwiec | czyrwce |
nŏrzyndnik | czyrwcym | czyrwcami pz.: czyrwcōma |
miyjscownik | czyrwcu | czyrwcach |
wołŏcz | czyrwcu | czyrwce |
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: June
- czeski: červen
- francuski: juin
- hiszpański: junio
- italijański: giugno
- niymiecki: Juni
- polski: czerwiec
- ruski: июнь
- słowacki: jún
- ukrajiński: червень