czytelnik
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Etymologijŏ do dodaniŏ.
Wymŏwa
AS: [čytelʹńik]
Rzeczownik
czytelnik rodzaj mynski ôsobowy
- ôsoba, co czytŏ ksiōnżki, cajtōngi i inksze
- 2018, Wachtyrz
- Hejterzi ze XXI wieku lubiōm mieć widzōw, czytelnikōw, a możno i nawet wyznawcōw.
- 1930, Edward Jelyń, pamiyntnik
- Kochani Czytelnicy, ktorzy tyn moj życiorys czytać bydziecie!
ôdmiana:
ôdmiana: czytelnik | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | czytelnik | czytelnicy, czytelniki |
dopołniŏcz | czytelnika | czytelnikōw |
cylownik | czytelnikowi | czytelnikōm |
biernik | czytelnika | czytelnikōw |
nŏrzyndnik | czytelnikym | czytelnikami pz.: czytelnikōma |
miyjscownik | czytelniku | czytelnikach |
wołŏcz | czytelniku | czytelnicy, czytelniki |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | czytelnik | czytelnicy, czytelniki |
dopołniŏcz | czytelnika | czytelnikōw |
cylownik | czytelnikowi | czytelnikōm |
biernik | czytelnika | czytelnikōw |
nŏrzyndnik | czytelnikym | czytelnikami pz.: czytelnikōma |
miyjscownik | czytelniku | czytelnikach |
wołŏcz | czytelniku | czytelnicy, czytelniki |
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: reader
- czeski: čtenář
- francuski: lecteur
- hiszpański: lector
- italijański: lettore
- niymiecki: Leser
- polski: czytelnik
- ruski: читатель
- słowacki: čitateľ
- ukrajiński: читач