czytelnik

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [čytelʹńik]

Rzeczownik

czytelnik rodzaj mynski ôsobowy

  1. ôsoba, co czytŏ ksiōnżki, cajtōngi i inksze
    Hejterzi ze XXI wieku lubiōm mieć widzōw, czytelnikōw, a możno i nawet wyznawcōw.
    • 1930, Edward Jelyń, pamiyntnik
    Kochani Czytelnicy, ktorzy tyn moj życiorys czytać bydziecie!

ôdmiana:

ôdmiana: czytelnik
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik czytelnik czytelnicy, czytelniki
dopołniŏcz czytelnika czytelnikōw
cylownik czytelnikowi czytelnikōm
biernik czytelnika czytelnikōw
nŏrzyndnik czytelnikym czytelnikami
pz.: czytelnikōma
miyjscownik czytelniku czytelnikach
wołŏcz czytelniku czytelnicy, czytelniki
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik czytelnik czytelnicy, czytelniki
dopołniŏcz czytelnika czytelnikōw
cylownik czytelnikowi czytelnikōm
biernik czytelnika czytelnikōw
nŏrzyndnik czytelnikym czytelnikami
pz.: czytelnikōma
miyjscownik czytelniku czytelnikach
wołŏcz czytelniku czytelnicy, czytelniki

synōnimy:

  1. czytŏcz, czytelniczka

Inksze jynzyki

  • angelski: reader
  • czeski: čtenář
  • francuski: lecteur
  • hiszpański: lector
  • italijański: lettore
  • niymiecki: Leser
  • polski: czytelnik
  • ruski: читатель
  • słowacki: čitateľ
  • ukrajiński: читач