dach

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze starowysokoniymieckigo dah.

Wymŏwa

AS: [daχ]

Rzeczownik

dach rodzaj mynski rzeczowy

  1. wiyrchniŏ tajla budōnku, wozidła itp., pokrycie, co ôsłōniŏ postrzodek przed dyszczym, słōńcym itp.
    • 2009, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W bunkrach wału atlantyckiego
    Murowany, ze spadzistym dachym, podobny do Kołoczkowej oberży w Międzyrzyczu, kaj my za karlusów na muzyki chodzili.
    • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
    To tam była piyrwyj kaczma tyż, ale to była piyrwyj z wianksza sōmōm ôbszyty tyn dach.

ôdmiana:

ôdmiana: dach
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik dach dachy
dopołniŏcz dachu dachōw
cylownik dachowi dachōm
biernik dach dachy
nŏrzyndnik dachym dachami
pz.: dachōma
miyjscownik dachu dachach
wołŏcz dachu dachy
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik dach dachy
dopołniŏcz dachu dachōw
cylownik dachowi dachōm
biernik dach dachy
nŏrzyndnik dachym dachami
pz.: dachōma
miyjscownik dachu dachach
wołŏcz dachu dachy

antōnimy:

  1. fōndamynt

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: roof
  • czeski: střecha
  • francuski: toit
  • hiszpański: techo, tejado
  • niymiecki: Dach
  • polski: dach
  • ruski: крыша