fajnie

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [fai ̯ńe]

Przisłōwek

fajnie przisłōwek

1. ôd fajny
   • 1957, Stanisław Ligoń, Bery i bojki śląskie

   – O, dziwejcie się, jak się to nieborocek już fajnie spociół - pado Kokotka.

   • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki

   A jak to drzewo zgore, to sie wangle rozgarnōm fajnie.

ôdmiana:

• stopiyń wyższy fajnij
• stopiyń nojwyższy nojfajnij

synōnimy:

1. dobrze, fajniście, miyło, piyknie, przijymnie, szumnie, szykownie, niyźle, drobno, ciynko

Inksze jynzyki

• angelski: well
• czeski: fajn
• francuski: bien, bon, dûment
• hiszpański: bien
• niymiecki: gut, wohl
• polski: dobrze
• ruski: ладно, хорошо