fakt
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ze łaciny factum.
Wymŏwa
AS: [fakt]
Rzeczownik
fakt rodzaj mynski rzeczowy
- to, co sie richtich zdarziło
- 2018, Wachtyrz
- Jak detektywi w jeji ksiōnżkach tak sprawdzajōm fakty jak autorka, to niy polecōmy kupować.
ôdmiana:
| ôdmiana: fakt | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | fakt | fakty |
| dopołniŏcz | faktu | faktōw |
| cylownik | faktowi | faktōm |
| biernik | fakt | fakta |
| nŏrzyndnik | faktym | faktami pz.: faktōma |
| miyjscownik | fakcie | faktach |
| wołŏcz | fakcie | fakty |
| uproszczōny zŏpis | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | fakt | fakty |
| dopołniŏcz | faktu | faktōw |
| cylownik | faktowi | faktōm |
| biernik | fakt | fakta |
| nŏrzyndnik | faktym | faktami pz.: faktōma |
| miyjscownik | fakcie | faktach |
| wołŏcz | fakcie | fakty |
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: fact
- czeski: fakt
- francuski: fait
- hiszpański: hecho
- niymiecki: Tatsache, Fakt
- polski: fakt
- ruski: факт
