familijŏ
Wykŏz treści
[schrůń]Etymologijŏ
Ôd niymieckigo Familie, ôd łaciny famula.
Wymŏwa
AS: [fãmil'ii ̯o], [fãmil'ii ̯ou̯] (ôpol.)
Rzeczownik
familijŏ rodzaj żyński
- ôjcowie społym ze jejich dziećmi
- 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
- Biyda zaczła wciskać sie w już tak zubożałe robotnicze familije.
- 2016, Robert Burns, Remember Tam O'Shanter's Mare, przekł. Mirosław Syniawa
- [...] w roku 1791 przedoł wszyjsko i przekludziōł sie z familijōm do Dumfries, kaj bez ôstatnie lata życiŏ bōł akcyźnikym.
ôdmiana:
pokŏżôdmiana: familijŏ |
---|
pokŏżuproszczōny zŏpis |
---|
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: family
- czeski: rodina
- francuski: famille
- hiszpański: familia, parentela
- niymiecki: Familie
- polski: rodzina
- ruski: семейство, семья