farba

Etymologijŏ

Ze niymieckigo Farbe.

Wymŏwa

AS: [farba]

Rzeczownik

farba rodzaj żyński

1. ôsobliwy zestŏw widzialnych kōmpozycyji spektralnych
   • 1936, H. Hahn, Parada w Cieszynie

   Kwiŏteczki sie grzoły na wrześniowym słōneczku, patrziły ôczkami na ludzi. Były wszelijaki farby - tak jak stroje ludu ślōnskigo.

2. substancyjŏ, co sie jōm nakłŏdŏ we formie płynu abo pasty na jakõś powiyrchniã i po wyschniyńciu ôna przidŏwŏ farbã (1) tyj powiyrchni
   • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat

   Chycił sie zarozki do łobmalowywania, ale ledwie wtonknął pendzelek do farby, a tu już pańsko karyta po niego przyjechała.

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: farba
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	farba	farby
dopołniŏcz	farby	farb
cylownik	farbie	farbōm
biernik	farbã	farby
nŏrzyndnik	farbōm	farbami pz.: farbōma
miyjscownik	farbie	farbach
wołŏcz	farbo	farby

pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	farba	farby
dopołniŏcz	farby	farb
cylownik	farbie	farbōm
biernik	farba	farby
nŏrzyndnik	farbōm	farbami pz.: farbōma
miyjscownik	farbie	farbach
wołŏcz	farbo	farby

synōnimy:

1. barwa, kolor

Inksze jynzyki

• angelski: colour, hue
• czeski: barva
• francuski: couleur
• hiszpański: color, palo
• niymiecki: Farbe
• polski: kolor
• ruski: краска, масть, румянец, цвет