flaszka

Etymologijŏ

Ze niymieckigo Flasche, ze starowysokoniymieckigo flasca, ze pragermańskigo *flaskǭ, ôd pragermańskigo *flehtaną, ôd praindoeuropejskigo *pleḱ-.

Wymŏwa

AS: [flaška]

Rzeczownik

flaszka rodzaj żyński

1. nŏczynie, nojczyńścij ze szkła abo plastiku, ze zwynżōnym wiyrchym, nojwiyncyj używane do trzimaniŏ płynōw
   • 1957, Stanisław Ligoń, Bery i bojki śląskie

   – No ja, widzisz, ale ta woda była we flaszce.

2. zawartość takigo nŏczyniŏ
   • 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp

   Przy drugij flaszce wina godka zeszła na baby.

ôdmiana:

ôdmiana: flaszka
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	flaszka	flaszki
dopołniŏcz	flaszki	flaszek
cylownik	flaszce	flaszkōm
biernik	flaszkã	flaszki
nŏrzyndnik	flaszkōm	flaszkami pz.: flaszkōma
miyjscownik	flaszce	flaszkach
wołŏcz	flaszko	flaszki

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	flaszka	flaszki
dopołniŏcz	flaszki	flaszek
cylownik	flaszce	flaszkōm
biernik	flaszka	flaszki
nŏrzyndnik	flaszkōm	flaszkami pz.: flaszkōma
miyjscownik	flaszce	flaszkach
wołŏcz	flaszko	flaszki

Inksze jynzyki

• angelski: bottle
• czeski: láhev
• francuski: bouteille
• hiszpański: botella
• italijański: bottiglia
• niymiecki: Flasche
• polski: butelka
• ruski: бутылка
• słowacki: fľaša
• ukrajiński: пляшка