frōnt
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ôd niymieckigo Front, ôd łaciny frontem.
Wymŏwa
AS: [frȯ̃nt]
Rzeczownik
frōnt rodzaj mynski rzeczowy
- (wojsko) rejōn kōntaktu armiji zaangażowanych we kōnflikt ze sobōm
- 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik
- Keby zachodni frōnt go ino zabiōł, a niy zabiōł i przerzezoł, to ôjciec ôd Caroline mōgby leżeć na niymieckim smyntŏrzu [...]
- 1955, Piotr Gołąb, Gwara Schodni i okolicy
- - Hm, jechała fōra na frōnt, wojŏk jedzie i śpi, i dwa miechy spadły z fōry.
- grōmada partyji abo ôsōb pod jednym spōlnym programym
- 2016, Bydzie lepij. Jednoaktówki po śląsku
- Jo czytoł w gazetach, jak na ciebie najyżdżali, jak żeś miyszkoł we Francyji, to razym z Paderewskim, tam, kaj zaś on miyszkoł, w Morges, we Szwajcarii, założoł Front przeciw sanacyji.
ôdmiana:
| ôdmiana: frōnt | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | frōnt | frōnty |
| dopołniŏcz | frōntu | frōntōw |
| cylownik | frōntowi | frōntōm |
| biernik | frōnt | frōnta |
| nŏrzyndnik | frōntym | frōntami pz.: frōntōma |
| miyjscownik | frōncie | frōntach |
| wołŏcz | frōncie | frōnty |
| uproszczōny zŏpis | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | frōnt | frōnty |
| dopołniŏcz | frōntu | frōntōw |
| cylownik | frōntowi | frōntōm |
| biernik | frōnt | frōnta |
| nŏrzyndnik | frōntym | frōntami pz.: frōntōma |
| miyjscownik | frōncie | frōntach |
| wołŏcz | frōncie | frōnty |
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: battlefront, front
- czeski: fronta
- francuski: front
- hiszpański: frente
- niymiecki: Front
- polski: front
- ruski: фронт
