galŏty
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ze italiańskigo caligotte, ôd italiańskigo caliga.
Wymŏwa
AS: [galoty], [galou̯ty] (ôpol.)
Rzeczownik
galŏty rodzaj niymynskoôsobowy, liczba mnogŏ
- ôblyczynie co zakrywŏ ciało ôd pasa do kostek abo kolan, rozdzielōne na nogawice
- 2016, Rafał Szyma, Leanderka
- Cykłech szalter, ôblykłech gibko galŏty.
- 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
- Tera chopi majōm sukno, fajne koszule, fajny kitel, krawatã fajnõ, galŏty, fszystko fajne, co nie poznać, czy ubogi, czy pōn.
ôdmiana:
ôdmiana: galŏty | |
---|---|
przipadek | liczba mnogŏ |
mianownik | galŏty |
dopołniŏcz | galŏt |
cylownik | galŏtōm |
biernik | galŏty |
nŏrzyndnik | galŏtami pz.: galŏtōma |
miyjscownik | galŏtach |
wołŏcz | galŏty |
synōnimy:
- galaty (cieszyńske)
Inksze jynzyki
- angelski: trousers
- czeski: kalhoty
- francuski: pantalon
- hiszpański: pantalones, pantalón
- italijański: calzoni, pantaloni
- niymiecki: Hose
- polski: spodnie
- ruski: штаны
- słowacki: nohavice
- ukrajiński: штани