gazyta
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ze francuskigo gazette, ze italiańskigo gazzetta, ze wyneckigo gazeta dele novità („mōneta wiadōmości”). Nazwa cajtōnga przedŏwanego we Wynecyji we XVII stoleciu. Wziōnła sie ôd cyny (jedna gazeta).
Wymŏwa
AS: [gazyta]
Rzeczownik
gazyta rodzaj żyński
- publikacyjŏ ze wiadōmościami i inkszymi artykułami, nojczyńścij dziynnŏ abo tydniowŏ i nojczyńścij durkowanŏ na niskij jakości papiōrze
- 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
- To poty stoło w gazycie, w cajtōngu, niy?
- 1922, Kocynder
- Sam do nos przychodzi cało packa tego „Głosu” za darmo i bardzoch jest ciekawo, co to za bogoc ta gazyta wydowo, ize przy dzisiejszych casach może tyla gazyt łozdować za darmo?
ôdmiana:
| ôdmiana: gazyta | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | gazyta | gazyty |
| dopołniŏcz | gazyty | gazyt |
| cylownik | gazycie | gazytōm |
| biernik | gazytã | gazyty |
| nŏrzyndnik | gazytōm | gazytami pz.: gazytōma |
| miyjscownik | gazycie | gazytach |
| wołŏcz | gazyto | gazyty |
| uproszczōny zŏpis | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | gazyta | gazyty |
| dopołniŏcz | gazyty | gazyt |
| cylownik | gazycie | gazytōm |
| biernik | gazyta | gazyty |
| nŏrzyndnik | gazytōm | gazytami pz.: gazytōma |
| miyjscownik | gazycie | gazytach |
| wołŏcz | gazyto | gazyty |
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: newspaper
- czeski: noviny
- francuski: journal
- hiszpański: diario, periódico
- italijański: gazzetta, giornale
- niymiecki: Zeitung
- polski: gazeta
- ruski: газета
- słowacki: noviny
- ukrajiński: газета
