gitara

Etymologijŏ

Ze hiszpańskigo guitarra, ôd arabskigo قِيثَارَة, ôd łaciny citara, ôd starogreckigo κιθάρα, zdrzōdło przedgrecke.

Wymŏwa

AS: [ǵitara]

Rzeczownik

gitara rodzaj żyński

1. (muzyka) strunowy instrumynt muzyczny
   • 1920, Kocynder

   Jak tu był u nos, to przyniósł ze sobą gitara dlo siebie tako wielko a dlo Getrudy tako mniejso, i brzęceli mi tu cały boży wiecór ło wojence

   • 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik

   bo jak synek stoji na tyj scynie ze gitarōm, stoji z tōm gitarōm, choby z ciulym w rynce stoł, to je ajnfach pierōński wōdz cołkigo stadiōnu

ôdmiana:

ôdmiana: gitara
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	gitara	gitary
dopołniŏcz	gitary	gitar
cylownik	gitarze	gitarōm
biernik	gitarã	gitar
nŏrzyndnik	gitarōm	gitarami pz.: gitarōma
miyjscownik	gitarze	gitarach
wołŏcz	gitaro	gitary

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	gitara	gitary
dopołniŏcz	gitary	gitar
cylownik	gitarze	gitarōm
biernik	gitara	gitar
nŏrzyndnik	gitarōm	gitarami pz.: gitarōma
miyjscownik	gitarze	gitarach
wołŏcz	gitaro	gitary

Inksze jynzyki

• angelski: guitar
• czeski: kytara
• francuski: guitare
• hiszpański: guitarra
• italijański: chitarra
• niymiecki: Gitarre
• polski: gitara
• ruski: гитара
• słowacki: gitara
• ukrajiński: гітара