gitara
Wykŏz treści
[schrůń]Etymologijŏ
Ze hiszpańskigo guitarra, ôd arabskigo قِيثَارَة, ôd łaciny citara, ôd starogreckigo κιθάρα, zdrzōdło przedgrecke[1].
Wymŏwa
AS: [ǵitara]
Rzeczownik
gitara rodzaj żyński
- (muzyka) strunowy instrumynt muzyczny
- 1920, Kocynder
- Jak tu był u nos, to przyniósł ze sobą gitara dlo siebie tako wielko a dlo Getrudy tako mniejso, i brzęceli mi tu cały boży wiecór ło wojence
- 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik
- bo jak synek stoji na tyj scynie ze gitarōm, stoji z tōm gitarōm, choby z ciulym w rynce stoł, to je ajnfach pierōński wōdz cołkigo stadiōnu
ôdmiana:
| pokŏżôdmiana: gitara |
|---|
| pokŏżuproszczōny zŏpis |
|---|
Inksze jynzyki
- angelski: guitar
- czeski: kytara
- francuski: guitare
- hiszpański: guitarra
- italijański: chitarra
- niymiecki: Gitarre
- polski: gitara
- ruski: гитара
- słowacki: gitara
- ukrajiński: гітара
Przipisy
- Skocz do góry ^ Robert S. P. Beekes: Etymological Dictionary of Greek. T. 1. Leiden - Boston: Brill, 2010, s. 694-695. ISBN 978-90-04-17420-7.
