gmin
Wykŏz treści
Inksze formy
Etymologijŏ
Ze postrzodkowowysokoniymieckigo gemeine, ôd pragermańskigo *gamainiz, ôd praindoeuropejskigo *ḱom-moinis.
Wymŏwa
AS: [gmʹĩn]
Rzeczownik
gmin rodzaj mynski rzeczowy
- nojmyńszŏ jednostka podziału terytorialnego
- Protokoły sōndowe sōndu rozjymczego we krysie strzeleckim 1845-1938
- ôna niy jest godnŏ, iżby jōm świyntŏ ziymia nosiła, bo ôna jest złodziej całego gminu
ôdmiana:
ôdmiana: gmin | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | gmin | gminy |
dopołniŏcz | gminu | gminōw |
cylownik | gminowi | gminōm |
biernik | gmin | gminy |
nŏrzyndnik | gminym | gminami pz.: gminōma |
miyjscownik | gminie | gminach |
wołŏcz | gminie | gminy |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | gmin | gminy |
dopołniŏcz | gminu | gminōw |
cylownik | gminowi | gminōm |
biernik | gmin | gminy |
nŏrzyndnik | gminym | gminami pz.: gminōma |
miyjscownik | gminie | gminach |
wołŏcz | gminie | gminy |
kolokacyje:
Inksze jynzyki
- angelski: municipality
- czeski: obec
- francuski: commune
- hiszpański: municipio
- italijański: comune, comunità
- niymiecki: Gemeinde
- polski: gmina
- ruski: муниципалитет
- słowacki: obec
- ukrajiński: муніципаліте́т