gość

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *gostь, ze praindoeuropejskigo *gʰóstis.

Wymŏwa

AS: [gość]

Rzeczownik

gość rodzaj mynski ôsobowy

1. ôsoba, co prziszła do kogoś na byzuch
   • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki

   Poty sie nasjyżdżŏ goście, co na furach jadōm, na guminiŏkach, karytach, na autach, jako tam przijadōm do dōm.

   • 1912, Oskar Zawisza, Bŏjki ô utopcu z ôkolic Strumiynia

   Tak to było długi czas, a mynŏrz chcioł sie pozbyć nieproszōnego i natryntnego gościa.

2. ôsoba, co prawie używŏ usug hotelu abo restauracyje
   • forum.interia.pl

   Arab,jo robia w hotelu.A wiadomo,goscie sa piatki,swiatki i niedziele:(

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: gość
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	gość	goście
dopołniŏcz	gościa	gości
cylownik	gościowi	gościōm
biernik	gościa	gości
nŏrzyndnik	gościym	gościami pz.: gościōma
miyjscownik	gościu	gościach
wołŏcz	gościu	goście

pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	gość	goście
dopołniŏcz	gościa	gości
cylownik	gościowi	gościōm
biernik	gościa	gości
nŏrzyndnik	gościym	gościami pz.: gościōma
miyjscownik	gościu	gościach
wołŏcz	gościu	goście

synōnimy:

2. klijynt

Inksze jynzyki

• angelski: guest, visitor
• czeski: host
• francuski: pensionnaire, visiteur
• hiszpański: cliente, invitado
• italijański: cliente, individuo, invitato
• niymiecki: Besucher, Besucherin, Gast
• polski: gość
• ruski: гость, гостья
• słowacki: host
• ukrajiński: гість