gość

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *gostь, ze praindoeuropejskigo *gʰóstis.

Wymŏwa

AS: [gość]

Rzeczownik

gość rodzaj mynski ôsobowy

  1. ôsoba, co prziszła do kogoś na byzuch
    • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
    Poty sie nasjyżdżŏ goście, co na furach jadōm, na guminiŏkach, karytach, na autach, jako tam przijadōm do dōm.
    • 1912, Oskar Zawisza, Bŏjki ô utopcu z ôkolic Strumiynia
    Tak to było długi czas, a mynŏrz chcioł sie pozbyć nieproszōnego i natryntnego gościa.
  2. ôsoba, co prawie używŏ usug hotelu abo restauracyje
    Arab,jo robia w hotelu.A wiadomo,goscie sa piatki,swiatki i niedziele:(

ôdmiana:

ôdmiana: gość
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik gość goście
dopołniŏcz gościa gości
cylownik gościowi gościōm
biernik gościa gości
nŏrzyndnik gościym gościami
pz.: gościōma
miyjscownik gościu gościach
wołŏcz gościu goście
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik gość goście
dopołniŏcz gościa gości
cylownik gościowi gościōm
biernik gościa gości
nŏrzyndnik gościym gościami
pz.: gościōma
miyjscownik gościu gościach
wołŏcz gościu goście

synōnimy:

  1. klijynt

Inksze jynzyki

  • angelski: guest, visitor
  • czeski: host
  • francuski: pensionnaire, visiteur
  • hiszpański: cliente, invitado
  • italijański: cliente, individuo, invitato
  • niymiecki: Besucher, Besucherin, Gast
  • polski: gość
  • ruski: гость, гостья
  • słowacki: host
  • ukrajiński: гість