gody
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Etymologijŏ do dodaniŏ.
Wymŏwa
AS: [gody]
Rzeczownik
gody rodzaj niymynskoôsobowy, liczba mnogŏ
- pisane ôd srogij litery; we krześcijaństwie czas świōnt, co w nich sie fajruje narodzynie Jezusa Krystusa
- 1961, Anna Gomułowŏ, Teksty ze Ślōnska Ôpolskigo
- Pisoł jedyn list, drugi list, trzeci list – sie bydzie żynić. Nō i to było przed Godami. Na Gody przijachoł na świynta do dōm, na po Godach my szli na ôpowiedzi.
- rocznica ślubu
- 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
- żoden ło tym nie wiedzioł, nawet jego ślubno baba, z kierom przeca już downo łobchodził złote gody.
ôdmiana:
| ôdmiana: gody | |
|---|---|
| przipadek | liczba mnogŏ |
| mianownik | gody |
| dopołniŏcz | gōd, godōw |
| cylownik | godōm |
| biernik | gody |
| nŏrzyndnik | godami pz.: godōma |
| miyjscownik | godach |
| wołŏcz | gody |
kolokacyje:
- Radosnych Godōw!
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: Christmas
- czeski: Vánoce
- francuski: Noël
- hiszpański: Navidad
- niymiecki: Weihnachten
- polski: Boże Narodzenie
- ruski: Рождество Христово
