gospodyni
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ze prasłowiańskigo *gospodyni.
Wymŏwa
AS: [gospodỹńi]
Rzeczownik
gospodyni rodzaj żyński
- kobiyta, co kludzi swoje gospodarstwo dōmowe, bauerske; żōna ôd gospodŏrza
- 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
- I gospodŏrz powiedzioł: gospodyni, idź ty dojić, bo ta dziywka dziś nie poradzi dojić.
ôdmiana:
| ôdmiana: gospodyni | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | gospodyni | gospodynie |
| dopołniŏcz | gospodyni | gospodyń |
| cylownik | gospodyni | gospodyniōm |
| biernik | gospodyni | gospodynie |
| nŏrzyndnik | gospodyniōm | gospodyniami pz.: gospodyniōma |
| miyjscownik | gospodyni | gospodyniach |
| wołŏcz | gospodyni | gospodynie |
| uproszczōny zŏpis | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | gospodyni | gospodynie |
| dopołniŏcz | gospodyni | gospodyń |
| cylownik | gospodyni | gospodyniōm |
| biernik | gospodyni | gospodynie |
| nŏrzyndnik | gospodyniōm | gospodyniami pz.: gospodyniōma |
| miyjscownik | gospodyni | gospodyniach |
| wołŏcz | gospodyni | gospodynie |
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: housewife, landlady
- czeski: hospodyně
- francuski: ménagère
- hiszpański: dueńa
- niymiecki: Wirtin
- polski: gospodyni
- ruski: домохозяйка, хозяйка
