grŏf

Etymologijŏ

Ze niymieckigo Graf, ôd postrzodkowowysokoniymieckigo grâve, ôd starowysokoniymieckigo grāfio, ôd pragermańskigo *grēfijô.

Wymŏwa

AS: [grof], [grou̯f] (ôpol.)

Rzeczownik

grŏf rodzaj mynski ôsobowy

1. tytuł szlachecki
   • 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik

   Barzij przaje grŏfowi Bolkowi, ale grŏf Bolko niy przaje Dolores.

   • 1967, Walenty Dobrzyński, Gwary powiatu niemodlińskiego

   Zawdy u naszego grŏfa bōł gōn sobotã, to zawdy było zaproszōno ôkoło dwadzieścia grŏfōw.

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: grŏf
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	grŏf	grŏfy
dopołniŏcz	grŏfa	grŏfōw
cylownik	grŏfowi	grŏfōm
biernik	grŏfa	grŏfōw
nŏrzyndnik	grŏfym	grŏfami pz.: grŏfōma
miyjscownik	grŏfie	grŏfach
wołŏcz	grŏfie	grŏfy

pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	grof	grofy
dopołniŏcz	grofa	grofōw
cylownik	grofowi	grofōm
biernik	grofa	grofōw
nŏrzyndnik	grofym	grofami pz.: grofōma
miyjscownik	grofie	grofach
wołŏcz	grofie	grofy

synōnimy:

1. graf

Inksze jynzyki

• angelski: count
• czeski: hrabě
• francuski: comte
• hiszpański: conde
• italijański:
• niymiecki: Graf
• polski: hrabia
• ruski: граф
• słowacki: gróf
• ukrajiński: граф