gra

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *jьgra, ôd praindoeuropejskigo *h₂ig-réh₂.

Wymŏwa

AS: [gra]

Rzeczownik

gra rodzaj żyński

• zŏbawa podle ôbsztalowanych prawideł

1. • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2

   [...] znalŏz jeszczyk dwa grosze (a to jest puzłotek) tak jeszcze rŏz włożōł do gry, jak groł z wielkymi grŏfami i tak mu szczyście padło iż wygroł wiela złota [...]

2. granie na insztrumyncie
   • 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik

   Caroline je na lekcyji gry na klawiyrze.

3. program kōmputrowy do graniŏ
   • 2016, Gazeta Ustrońska

   Dejmy na to, że przez miesiónc nie śmióm łoglondać telewizora i grać w rozmajite gry na kómputersku.

ôdmiana:

ôdmiana: gra
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	gra	gry
dopołniŏcz	gry	ger
cylownik	grze	grōm
biernik	grã	gry
nŏrzyndnik	grōm	grami pz.: grōma
miyjscownik	grze	grach
wołŏcz	gro	gry

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	gra	gry
dopołniŏcz	gry	ger
cylownik	grze	grōm
biernik	gra	gry
nŏrzyndnik	grōm	grami pz.: grōma
miyjscownik	grze	grach
wołŏcz	gro	gry

składnia:

1. gra + w + dopołniŏcz
2. gra + na + miyjscownik

synōnimy:

1. zŏbawa, graczka

antōnimy:

1. praca, robota

Inksze jynzyki

• angelski: game
• czeski: hra
• francuski: jeu
• hiszpański: juego
• niymiecki: Spiel
• polski: gra
• ruski: игра