grosz
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ze czeskigo groš, ôd łaciny denarius grossus.
Wymŏwa
AS: [groš]
Rzeczownik
grosz rodzaj mynski rzeczowy
- (piniōndze) terŏźnie setnŏ tajla złotego, dŏwnij strzybnŏ mōneta rozmajtyj werty bitŏ we Europie
- 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
- Jeden ino dukat zamienił na strzybne dynary i miedziane grosze i wszystko to trzymoł w mieszku z cielęcy skóry.
- (potocznie) jakŏś suma piniyndzy
- 2014, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W udręce nadziei
- Nasi ludzie, omamiyni propagandom, odwracajom sie od pola, od rzemiosła i idom za łatwiejszym groszym.
ôdmiana:
| ôdmiana: grosz | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | grosz | grosze |
| dopołniŏcz | grosza | groszy |
| cylownik | groszowi | groszōm |
| biernik | grosz | grosze |
| nŏrzyndnik | groszym | groszami pz.: groszōma |
| miyjscownik | groszu | groszach |
| wołŏcz | groszu | grosze |
| uproszczōny zŏpis | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | grosz | grosze |
| dopołniŏcz | grosza | groszy |
| cylownik | groszowi | groszōm |
| biernik | grosz | grosze |
| nŏrzyndnik | groszym | groszami pz.: groszōma |
| miyjscownik | groszu | groszach |
| wołŏcz | groszu | grosze |
kolokacyje:
- bioły grosz, praski grosz, za grosz
Frazeologijŏ
Inksze jynzyki
- angelski: groschen, grosz
- czeski: groš
- francuski: gros
- hiszpański: gros
- niymiecki: Groschen
- polski: grosz
- ruski: грош
