grupa

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze niymieckigo Gruppe.

Wymŏwa

AS: [grupa]

Rzeczownik

grupa rodzaj żyński

  1. zbiōr elymyntōw, jednostek, co we skupiyniu pokazujōm sie jako jedna całość
    • 2017, Charles Dickens, Godniŏ Pieśń, przekł. Grzegorz Kulik
    Wszyjscy rozeszli sie i zmiynszali z inkszymi grupami.
    • 1925, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
    A że tam tylko wlezie 300 osób, tóż będą grupy po 20 chłopa, n. p. grupa duchowieństwa, grupa władz, wojska, akademicy, szkoły, grupa przemysłu i górników, rolników, mieszczan, niewiast, związków kościelnych i innych.

ôdmiana:

ôdmiana: grupa
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik grupa grupy
dopołniŏcz grupy grup
cylownik grupie grupōm
biernik grupã grupy
nŏrzyndnik grupōm grupami
pz.: grupōma
miyjscownik grupie grupach
wołŏcz grupo grupy
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik grupa grupy
dopołniŏcz grupy grup
cylownik grupie grupōm
biernik grupa grupy
nŏrzyndnik grupōm grupami
pz.: grupōma
miyjscownik grupie grupach
wołŏcz grupo grupy

synōnimy:

  1. ciesz. skupina

Inksze jynzyki

  • angelski: group
  • czeski: grupa
  • francuski: groupe
  • hiszpański: grupo
  • niymiecki: Gruppe
  • polski: grupa
  • ruski: группа