grupa
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ze niymieckigo Gruppe.
Wymŏwa
AS: [grupa]
Rzeczownik
grupa rodzaj żyński
- zbiōr elymyntōw, jednostek, co we skupiyniu pokazujōm sie jako jedna całość
- 2017, Charles Dickens, Godniŏ Pieśń, przekł. Grzegorz Kulik
- Wszyjscy rozeszli sie i zmiynszali z inkszymi grupami.
- 1925, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
- A że tam tylko wlezie 300 osób, tóż będą grupy po 20 chłopa, n. p. grupa duchowieństwa, grupa władz, wojska, akademicy, szkoły, grupa przemysłu i górników, rolników, mieszczan, niewiast, związków kościelnych i innych.
ôdmiana:
ôdmiana: grupa | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | grupa | grupy |
dopołniŏcz | grupy | grup |
cylownik | grupie | grupōm |
biernik | grupã | grupy |
nŏrzyndnik | grupōm | grupami pz.: grupōma |
miyjscownik | grupie | grupach |
wołŏcz | grupo | grupy |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | grupa | grupy |
dopołniŏcz | grupy | grup |
cylownik | grupie | grupōm |
biernik | grupa | grupy |
nŏrzyndnik | grupōm | grupami pz.: grupōma |
miyjscownik | grupie | grupach |
wołŏcz | grupo | grupy |
synōnimy:
- ciesz. skupina
Inksze jynzyki
- angelski: group
- czeski: grupa
- francuski: groupe
- hiszpański: grupo
- niymiecki: Gruppe
- polski: grupa
- ruski: группа