grupa

Etymologijŏ

Ze niymieckigo Gruppe.

Wymŏwa

AS: [grupa]

Rzeczownik

grupa rodzaj żyński

1. zbiōr elymyntōw, jednostek, co we skupiyniu pokazujōm sie jako jedna całość
   • 2017, Charles Dickens, Godniŏ Pieśń, przekł. Grzegorz Kulik

   Wszyjscy rozeszli sie i zmiynszali z inkszymi grupami.

   • 1925, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny

   A że tam tylko wlezie 300 osób, tóż będą grupy po 20 chłopa, n. p. grupa duchowieństwa, grupa władz, wojska, akademicy, szkoły, grupa przemysłu i górników, rolników, mieszczan, niewiast, związków kościelnych i innych.

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: grupa
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	grupa	grupy
dopołniŏcz	grupy	grup
cylownik	grupie	grupōm
biernik	grupã	grupy
nŏrzyndnik	grupōm	grupami pz.: grupōma
miyjscownik	grupie	grupach
wołŏcz	grupo	grupy

pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	grupa	grupy
dopołniŏcz	grupy	grup
cylownik	grupie	grupōm
biernik	grupa	grupy
nŏrzyndnik	grupōm	grupami pz.: grupōma
miyjscownik	grupie	grupach
wołŏcz	grupo	grupy

synōnimy:

1. ciesz. skupina

Inksze jynzyki

• angelski: group
• czeski: grupa
• francuski: groupe
• hiszpański: grupo
• niymiecki: Gruppe
• polski: grupa
• ruski: группа