hereszt
Wykŏz treści
[schrůń]Etymologijŏ
Ze niymieckigo Arrest.
Wymŏwa
AS: [χerešt]
Rzeczownik
hereszt rodzaj mynski rzeczowy
- kŏra pozbyciŏ wolności
- 2009, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W bunkrach wału atlantyckiego
- Za taki coś czeko cie hereszt i wymiatani nojgorszych kątów w kasernie, przeważnie haźli i hasioków.
- miyjsce, co w nim sie ôdbywŏ kŏrã pozbyciŏ swobody
- 1936, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
- Aha, zarozki pomyślą złośliwi: to od wody i suchego chleba, co dostanie w hereszcie skiż tego procesu; nieprowda – bo w hereszcie jeszcze nie siedza ale sie smykom po Śląsku.
ôdmiana:
pokŏżôdmiana: hereszt |
---|
pokŏżuproszczōny zŏpis |
---|
kolokacyje:
- pōjś do heresztu, siedzieć w hereszcie
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: prison
- czeski: vězení, věznice
- francuski: prison, pénitencier
- hiszpański: cárcel, encarcelamiento, penitenciaría, presidio, prisión, reclusión
- niymiecki: Gefängnis
- polski: więzienie
- ruski: тюрьма