wasz

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *vašь, ze praindoeuropejskigo *wās-y-.

Wymŏwa

AS: [vaš]

Zamianek

wasz zamianek

1. zamianek dzierżawczy 2. ôsoby liczby mnogij
   • 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi

   „Mi sie zdŏ, co robota ta niy na wasz łeb” –

   • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki

   Ôn naloł do keliszkōw sznapsu, powiedzioł prosto - foter a muter, bo jŏ jes wasz syn, Francek.

   • 1952, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny

   W Piśmie świętym stoi: „Smutek wasz w radość sie obróci”.

ôdmiana:

ôdmiana: wasz
przipadek	liczba pojedynczŏ				liczba mnogŏ
	môs/mzw	mrz	ż	n	môs	nmôs
mianownik	wasz		wasza, waszŏ	wasze	wasi	wasze
dopołniŏcz	waszego		waszyj	waszego	waszych
cylownik	waszymu		waszyj	waszymu	waszym
biernik	waszego	wasz	waszã, waszõ	wasze	waszych	wasze
nŏrzyndnik	waszym		waszōm	waszym	waszymi
miyjscownik	waszym		waszyj	waszym	waszych
wołŏcz	wasz		wasza, waszŏ	wasze	wasi	wasze

antōnimy:

1. mōj, nasz, jego, jeji, jejich

Inksze jynzyki

• angelski: your, yours
• czeski: váš
• francuski: votre
• hiszpański: vuestro
• italijański: vostro
• niymiecki: euer
• polski: wasz
• ruski: ваш
• słowacki: váš
• ukrajiński: ваш