paniczka

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [pãńička]

Rzeczownik

paniczka rodzaj żyński

1. modŏ kobiyta
   • 1856, Edward Świerkiewicz, Polák w Śląsku, lebo dwá Wachtárze w jednéj dziedzinie

   Ale wiecie co ciotko? przeca też taki panoczek potrzebuje uczōnej paniczki, coby też znała muzyke a śpiewać, śnoć i po francusku rzōńdzić; [...]

   • 1930, Jan Łysek, mōnolog, co go zapisoł z pamiyńci Pawoł Zawada

   Rŏz jech widzioł jednej paniczce czepiec, ale też inakszi, jyny taki ze szpagatu zrobiōny i niewypłōkany i zasmykany, [...]

ôdmiana:

ôdmiana: paniczka
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	paniczka	paniczki
dopołniŏcz	paniczki	paniczek
cylownik	paniczce	paniczkōm
biernik	paniczkã	paniczki
nŏrzyndnik	paniczkōm	paniczkami pz.: paniczkōma
miyjscownik	paniczce	paniczkach
wołŏcz	paniczko	paniczki

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	paniczka	paniczki
dopołniŏcz	paniczki	paniczek
cylownik	paniczce	paniczkōm
biernik	paniczka	paniczki
nŏrzyndnik	paniczkōm	paniczkami pz.: paniczkōma
miyjscownik	paniczce	paniczkach
wołŏcz	paniczko	paniczki

synōnimy:

1. dzioucha, frelka, poł. galanka, ciesz. holka

Inksze jynzyki

• angelski: miss
• czeski: slečna
• francuski: mademoiselle
• hiszpański: chica, señorita
• niymiecki: Fräulein, Jungfrau
• polski: panna, panienka
• ruski: незамужняя