siano: Porōwnanie wersyji

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej
(Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ze {{erb|ps|*sěno}}, ôd {{erb|pbs|*śáina}}, ôd {{erb|pie|*(s)ḱeh₁y-}}. ===Wymŏwa=== {{as|ś'''ã'''no}} ===Rzeczownik=== '''siano''' {...")
 
(Brak rōżnic)

Teroźnŏ wersyjŏ na dziyń 10:53, 3 czy 2020

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *sěno, ôd prabałtosłowiańskigo *śáina, ôd praindoeuropejskigo *(s)ḱeh₁y-.

Wymŏwa

AS: [śãno]

Rzeczownik

siano rodzaj nijaki

  1. (bauerstwo) suchŏ trŏwa i inksze rośliny skoszōne z łōnki na futer
    • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
    Do izby już też nie wlazowoł jyny se lygnōł na kolni, na sianie.
    • 1932, A. Kowol, Zatonica
    Wylynkoł sie i zaczōn wrzeszczeć i przilecieli ludzie z inszych łōnkōw, co siano suszeli.

ôdmiana:

ôdmiana: siano
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik siano siana
dopołniŏcz siana sian
cylownik sianu sianōm
biernik siano siana
nŏrzyndnik sianym sianami
pz.: sianōma
miyjscownik sianie sianach
wołŏcz siano siana
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik siano siana
dopołniŏcz siana sian
cylownik sianu sianōm
biernik siano siana
nŏrzyndnik sianym sianami
pz.: sianōma
miyjscownik sianie sianach
wołŏcz siano siana

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: hay
  • czeski: seno
  • francuski: foin
  • hiszpański: heno
  • niymiecki: Heu
  • polski: siano
  • ruski: сено