syn: Porōwnanie wersyji

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej
(Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ze {{erb|ps|*synъ}}, ôd {{erb|pbs|*sū́ˀnus}}, ze {{erb|pie|*suHnús}}. ===Wymŏwa=== {{as|sỹn}} ===Rzeczownik=== '''syn''' {{mosob}} # c...")
 
 
Linijŏ 23: Linijŏ 23:
 
|6stole=synu
 
|6stole=synu
 
|7stole=synu
 
|7stole=synu
|8stoły=syne
+
|8stoły=synowie
|9stołōw=syny
+
|9stołōw=synōw
 
|10stołōm=synōm
 
|10stołōm=synōm
 
|11stoły=synōw
 
|11stoły=synōw
 
|12stołami=synami
 
|12stołami=synami
 
|13stołach=synach
 
|13stołach=synach
|14stoły=syne
+
|14stoły=synowie
 
}}
 
}}
  

Teroźnŏ wersyjŏ na dziyń 10:54, 4 czy 2020

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *synъ, ôd prabałtosłowiańskigo *sū́ˀnus, ze praindoeuropejskigo *suHnús.

Wymŏwa

AS: [sỹn]

Rzeczownik

syn rodzaj mynski ôsobowy

  1. czyjeś dziecko mynskij płci
    • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
    To była rŏz takŏ starŏ kobiytka, to miała jednego syna.
    • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
    A to śli, to byli ôd Ficka dwa synowie.

ôdmiana:

ôdmiana: syn
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik syn synowie
dopołniŏcz syna synōw
cylownik synowi synōm
biernik syna synōw
nŏrzyndnik synym synami
pz.: synōma
miyjscownik synu synach
wołŏcz synu synowie
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik syn synowie
dopołniŏcz syna synōw
cylownik synowi synōm
biernik syna synōw
nŏrzyndnik synym synami
pz.: synōma
miyjscownik synu synach
wołŏcz synu synowie

Inksze jynzyki

  • angelski: son
  • czeski: syn
  • francuski: fils
  • hiszpański: hijo
  • niymiecki: Sohn
  • polski: syn
  • ruski: сын