chocia

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [χoća]

Spōjnik

chocia spōjnik

1. używany do przeciwstawiyniŏ treści we zdaniu podrzyndnym tymu, co je we zdaniu podrzyndnym
   • 2009, Jōzef Kulisz, Jak sie moga starać o obchowanie ojcowyj mowy

   Ale jak fto, chocia poradzi, a niy gŏdŏ po ślōnsku nawet w dōma, jak fto niy uczy po ślōnsku swoich dzieci, kładzie naszã mŏwã do truły i niy może sie mianować prawym brōnicielym ślōnskości!

synōnimy:

1. choć, chociŏż

Partykuła

chocia partykuła

1. • ojgyn.blogspot.com

   We głymbi duszy wiysz wtynczôs, jeżeś isty, co na zaplyczu kôżdyj ze tych budów siedzi Pascal Brodnicki, Maciej Kuroń abo chocia ino Robert Makłowicz.

synōnimy:

1. choć, chociŏż, aby

Inksze jynzyki

• angelski: although, even though, though; at least
• czeski: ač, ačkoliv; alespoň, přinejmenším, nejméně, při nejmenším, aspoň
• francuski: bien que, quoique; au moins, du moins
• hiszpański: aunque; al menos, por lo menos, siquiera
• niymiecki: obwohl, obgleich; mindestens, zumindest, wenigstens
• polski: choć, chociaż; co najmniej, przynajmniej
• ruski: хотя́; хотя бы