człowiek: Porōwnanie wersyji

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej
(Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Inksze formy=== czowiek ===Etymologijŏ=== Ze {{erb|ps|*čьlověkъ, *čelověkъ}}, ze {{erb|pie|*(s)kʷel-}}. Z tego samego zdrzōdła praindoeuropejski...")
 
(Rzeczownik)
 
Linijŏ 14: Linijŏ 14:
 
'''człowiek''' {{mosob}}
 
'''człowiek''' {{mosob}}
  
# istota z gatunku homo sapiens
+
# {{et|połednie|cieszyńske}} istota z gatunku homo sapiens
 
#* {{Gazeta}}
 
#* {{Gazeta}}
 
#: ''Ło dobro '''człowieka''' i Ponboczka prosioł.''
 
#: ''Ło dobro '''człowieka''' i Ponboczka prosioł.''
# ftoś; ôsoba
+
# {{et|połednie|cieszyńske}} ftoś; ôsoba
 
#* {{Kopeć}}
 
#* {{Kopeć}}
 
#: ''A stało sie to skirz jednego złego '''człowieka'''.''
 
#: ''A stało sie to skirz jednego złego '''człowieka'''.''

Teroźnŏ wersyjŏ na dziyń 20:13, 2 paź 2019

Inksze formy

czowiek

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *čьlověkъ, *čelověkъ, ze praindoeuropejskigo *(s)kʷel-. Z tego samego zdrzōdła praindoeuropejskigo pochodzi czelŏdź, czelŏdka.

Wymŏwa

AS: [ču̯ovʹi ̯ek]

Rzeczownik

człowiek rodzaj mynski ôsobowy

  1. (połednie, cieszyńske) istota z gatunku homo sapiens
    Ło dobro człowieka i Ponboczka prosioł.
  2. (połednie, cieszyńske) ftoś; ôsoba
    • 1908, Jan Kopeć, Ô piniōndzach zapadniyntych
    A stało sie to skirz jednego złego człowieka.
    • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
    Po chwili na placu było już pełno ludzi i wszyjscy witali sie z niom po przyjocielsku.
    • 1909, Paweł Marek, Ô zaklyntyj ksiynżnyj
    Wszyjscy ludzie sie cieszyli.

ôdmiana:

ôdmiana: człowiek
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik człowiek ludzie
dopołniŏcz człowieka ludzi
cylownik człowiekowi ludziōm
biernik człowieka ludzi
nŏrzyndnik człowiekym ludźmi
ludziami
pz.: ludźmi
ludziōma
miyjscownik człowieku ludziach
wołŏcz człowieku ludzie
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik człowiek ludzie
dopołniŏcz człowieka ludzi
cylownik człowiekowi ludziōm
biernik człowieka ludzi
nŏrzyndnik człowiekym ludźmi
ludziami
pz.: ludźmi
ludziōma
miyjscownik człowieku ludziach
wołŏcz człowieku ludzie

uwŏgi:

Forma nŏrzyndnika ludziami używanŏ z numera z ludźmi ôd linije Rybnik-Bojszowy na połednie. Na pōłnoc ôd tyj granice używŏ sie ino ludźmi.

kolokacyje:

  1. ludzie złoci

synōnimy:

  1. homo sapiens, istota ludzkŏ
  2. ôsoba, perzōna, dusza, postać, człek

antōnimy:

  1. rzecz, przedmiot

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: human, man
  • czeski: člověk
  • francuski: homme, monde, person
  • hiszpański: hombre
  • italijański: uomo
  • niymiecki: Mann, Mensch
  • polski: człowiek
  • ruski: человек
  • słowacki: človek
  • ukrajiński: людина