rok

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *rokъ, ôd prasłowiańskigo *reťi (gŏdać, pedzieć)

Wymŏwa

AS: /rok/

Rzeczownik

rok rodzaj mynski rzeczowy

1. Czas, co w nim Ziymia robi połne ôkrōnżynie naôbkoło Słōńca;365 abo 366 dni.
   • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki

   No to chodzōm rok abo pōł roku, abo i dwie lata.

   • 1931, Jerzy Probosz, Biydnŏ Wilija

   Każdy rok wyrobił kōnsek nowoczy, ale też i Pōnbōczek mu prziczyniali każdy rok ô jednōm gymbym ku misce.

   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   Mie było ozimdwacet rokōw, jak ech sie był ożynił, a potym ech jeszcze bez dwa roki roboty chladoł, ażech jōm nod, ale daleko, bo aż na „Eprajchu” w Rydułtowach.

ôdmiana:

ôdmiana: rok
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	rok	lata / roki
dopołniŏcz	roku	lŏt / rokōw
cylownik	rokowi	latōm / rokōm
biernik	rok	lata/ roki
nŏrzyndnik	roku	latach / rokach pz.: latach / rokōma
miyjscownik	rokym	latami / rokami
wołŏcz	roku	lata / roki

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	rok	lata / roki
dopołniŏcz	roku	lot / rokōw
cylownik	rokowi	latōm / rokōm
biernik	rok	lata/ roki
nŏrzyndnik	roku	latach / rokach pz.: latach / rokōma
miyjscownik	rokym	latami / rokami
wołŏcz	roku	lata / roki

uwŏgi:

Forma roki z wiynksza używanŏ na Ślōnsku Cieszyńskim. W rejōnie industrialnym i ôpolskim używŏ sie lata.

kolokacyje:

1. Nowy Rok, kożdy rok, łōński rok

Frazeologijŏ

• idzie rok kōmuś
• na drugi rok
• na rok, co zaś bydzie
• ruski rok
• z roku na rok
• za drugi rok
• ôstać na drugi rok
• mieć swoje roki
• mieć za sobōm cielynce roki
• mieć za sobōm gupie roki
• na stare roki
• być w ... roku stary
• do roku
• z roku na rok
• z rokami

Inksze jynzyki

• angelski: (1.1) year
• czeski: (1.1) rok
• francuski: (1.1) an, année
• hiszpański: (1.1) año
• italijański: (1.1) anno
• niymiecki: (1.1) Jahr
• polski: (1.1) rok
• ruski: (1.1) год
• słowacki: (1.1) rok
• ukrajiński: (1.1) рік