rok

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *rokъ, ôd prasłowiańskigo *reťi (gŏdać, pedzieć)

Wymŏwa

AS: /rok/

Rzeczownik

rok rodzaj mynski rzeczowy

  1. Czas, co w nim Ziymia robi połne ôkrōnżynie naôbkoło Słōńca;365 abo 366 dni.
    • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
    No to chodzōm rok abo pōł roku, abo i dwie lata.
    • 1931, Jerzy Probosz, Biydnŏ Wilija
    Każdy rok wyrobił kōnsek nowoczy, ale też i Pōnbōczek mu prziczyniali każdy rok ô jednōm gymbym ku misce.
    • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
    Mie było ozimdwacet rokōw, jak ech sie był ożynił, a potym ech jeszcze bez dwa roki roboty chladoł, ażech jōm nod, ale daleko, bo aż na „Eprajchu” w Rydułtowach.

ôdmiana:

ôdmiana: rok
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik rok lata / roki
dopołniŏcz roku lŏt / rokōw
cylownik rokowi latōm / rokōm
biernik rok lata/ roki
nŏrzyndnik roku latach / rokach
pz.: latach / rokōma
miyjscownik rokym latami / rokami
wołŏcz roku lata / roki
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik rok lata / roki
dopołniŏcz roku lot / rokōw
cylownik rokowi latōm / rokōm
biernik rok lata/ roki
nŏrzyndnik roku latach / rokach
pz.: latach / rokōma
miyjscownik rokym latami / rokami
wołŏcz roku lata / roki

uwŏgi:

Forma roki z wiynksza używanŏ na Ślōnsku Cieszyńskim. W rejōnie industrialnym i ôpolskim używŏ sie lata.

kolokacyje:

  1. Nowy Rok, kożdy rok, łōński rok

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: (1.1) year
  • czeski: (1.1) rok
  • francuski: (1.1) an, année
  • hiszpański: (1.1) año
  • italijański: (1.1) anno
  • niymiecki: (1.1) Jahr
  • polski: (1.1) rok
  • ruski: (1.1) год
  • słowacki: (1.1) rok
  • ukrajiński: (1.1) рік