tyn: Porōwnanie wersyji

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej
(Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ze {{erb|ps|*tъ}}, ze {{erb|pie|*só}} ===Wymŏwa=== AS: [tỹn] ===Zamiano=== '''tyn''' {{zamiano}} # Używane do skazowaniŏ na ôbiekty r...")
 
(Zamiano)
Linijŏ 7: Linijŏ 7:
 
AS: [tỹn]
 
AS: [tỹn]
  
===Zamiano===
+
===Zamianek===
'''tyn''' {{zamiano}}
+
'''tyn''' {{zamianek}}
  
# Używane do skazowaniŏ na ôbiekty rodzaju mynskigo, co sōm blisko ôsoby, co gŏdŏ.
+
# Używany do skazowaniŏ na ôbiekty rodzaju mynskigo, co sōm blisko ôsoby, co gŏdŏ.
 
#* {{Dante}}
 
#* {{Dante}}
 
#: ''Dziwowoł bydzie sie im możno jyno '''tyn''', co ciyngym słyszoł, że po ślōnsku to idzie w nojlepszym razie gŏdać wice i bŏznować''
 
#: ''Dziwowoł bydzie sie im możno jyno '''tyn''', co ciyngym słyszoł, że po ślōnsku to idzie w nojlepszym razie gŏdać wice i bŏznować''

Wersyjŏ ze dnia 16:18, 8 mar 2019

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *tъ, ze praindoeuropejskigo *só

Wymŏwa

AS: [tỹn]

Zamianek

tyn zamianek

  1. Używany do skazowaniŏ na ôbiekty rodzaju mynskigo, co sōm blisko ôsoby, co gŏdŏ.
    • 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi
    Dziwowoł bydzie sie im możno jyno tyn, co ciyngym słyszoł, że po ślōnsku to idzie w nojlepszym razie gŏdać wice i bŏznować
    • 1929, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
    I tyn nasz kochany Arcypasterz żyje z nami, jest chnet wszystkim łosobiście znany.

odmiana:

ôdmiana: tyn
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
môs/mzw mrz ż n môs nmôs
mianownik tyn ta to/te ci te
dopołniŏcz tego tyj tego tych
cylownik tymu tyj tymu tym
biernik tego tyn to/te tych te
nŏrzyndnik tym tōm tym tymi
miyjscownik tym tyj tym tych
wołŏcz tyn ta to/te ci te

kolokacyje:

  1. tyn sōm, tyn istny

antōnimy:

  1. tamtyn

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: this
  • czeski: ten
  • francuski: ce, celui-ci, cet
  • hiszpański: este, éste
  • italijański: questo
  • niymiecki: der, dieser
  • polski: ten
  • ruski: этот
  • słowacki: ten
  • ukrajiński: цей