tamtyn

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [tãmtỹn]

zamianek

tamtyn zamianek

1. ôbiekt, co je dalij niż ôbiekty bliższe (co sie je ôkryślŏ tyn)
   • 2009, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W bunkrach wału atlantyckiego

   To było za tamtyn rok, a za tyn rok – wto wiy, czy zaś niy bydom musieli za tego gizda zapłacić.

   • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2

   Tak jak sie tyn powrōciōł do tego lasa, tak ujzdrzoł tamtyn dōm, a tam była tyż i karczma w tym.

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: tamtyn
przipadek	liczba pojedynczŏ				liczba mnogŏ
	môs/mzw	mrz	ż	n	môs	nmôs
mianownik	tamtyn		tamta	tamto/te	tamci	tamte
dopołniŏcz	tamtego		tamtyj	tamtego	tamtych
cylownik	tamtymu		tamtyj	tamtymu	tamtym
biernik	tamtego	tamtyn	tamtã	tamto/tamte	tamtych	tamte
nŏrzyndnik	tamtym		tamtōm	tamtym	tamtymi
miyjscownik	tamtym		tamtyj	tamtym	tamtych
wołŏcz	tamtyn		tamta	tamto/tamte	tamci	tamte

antōnimy:

1. tyn

Frazeologijŏ

• pōjś na tamtyn świat
• wybrać sie na tamtyn świat

Inksze jynzyki

• angelski: that
• czeski: tamten
• francuski: celui-la, autre
• hiszpański: aquel, aquél
• niymiecki: jene, jener, jenes
• polski: tamten
• ruski: тот