auto

Etymologijŏ

Ze niymieckigo Auto, skrōcynie ôd niymieckigo Automobil, ôd francuskigo automobile.

Wymŏwa

AS: [au̯to]

Rzeczownik

auto rodzaj nijaki

1. wozidło mechaniczne, co sie ruszo dziynki wbudowanymu motorowi, używane do przewożyniŏ ludzi abo towarōw
   • 1961, Anna Gomułowŏ, Teksty ze Ślōnska Ôpolskigo

   Rano przijechoł ô ôsmyj autōma, dwa auta przijachały, gości przijachało dwadzieścia.

   • 1929, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny

   Powiecie se może: cha, Kropiciel wyzywo, bo nie mo auta. Jobych go ani za darmo nie chcioł, bo auto to nawet i charakter psuje.

ôdmiana:

ôdmiana: auto
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	auto	auta
dopołniŏcz	auta	aut
cylownik	autu	autōm
biernik	auto	auta
nŏrzyndnik	autym	autami pz.: autōma
miyjscownik	aucie	autach
wołŏcz	auto	auta

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	auto	auta
dopołniŏcz	auta	aut
cylownik	autu	autōm
biernik	auto	auta
nŏrzyndnik	autym	autami pz.: autōma
miyjscownik	aucie	autach
wołŏcz	auto	auta

kolokacyje:

1. jechać autym, przijechać autym, szportowe auto

synōnimy:

1. autŏk, automobil, samochōd

Inksze jynzyki

• angelski: automobile, car
• czeski: auto, automobil, vůz
• francuski: automobile, voiture
• hiszpański: automóvil, coche
• italijański: automezzo, automobile, autovettura, macchina
• niymiecki: Auto, Kraftfahrzeug, Kraftwagen, Lastkraftwagen, Personenkraftwagen, Wagen
• polski: samochód, auto
• ruski: автомобиль, машина
• słowacki: auto, automobil
• ukrajiński: авто, автомобіль