Jōzef
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ôd hebrajskigo יוֹסֵף.
Wymŏwa
AS: [i ̯ȯzef]
Rzeczownik
Jōzef rodzaj mynski ôsobowy
- (włŏsne miano) chopske miano
- 2014, Marcin Melon, Kōmisorz Hanusik
- - Jōzef Walynciok. Coś ci to godo?
- 1961, Alfred Zaręba, red., Śląskie teksty gwarowe
- I ôd tygo czasu Kaśka była pouczōnŏ i zrobiyła z Jōzefym wesele.
ôdmiana:
| ôdmiana: Jōzef | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | Jōzef | Jōzefy |
| dopołniŏcz | Jōzefa | Jōzefōw |
| cylownik | Jōzefowi | Jōzefōm |
| biernik | Jōzefa | Jōzefōw |
| nŏrzyndnik | Jōzefym | Jōzefami pz.: Jōzefōma |
| miyjscownik | Jōzefie | Jōzefach |
| wołŏcz | Jōzefie | Jōzefy |
| uproszczōny zŏpis | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | Jōzef | Jōzefy |
| dopołniŏcz | Jōzefa | Jōzefōw |
| cylownik | Jōzefowi | Jōzefōm |
| biernik | Jōzefa | Jōzefōw |
| nŏrzyndnik | Jōzefym | Jōzefami pz.: Jōzefōma |
| miyjscownik | Jōzefie | Jōzefach |
| wołŏcz | Jōzefie | Jōzefy |
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: Joseph
- czeski: Josef, Jozef
- francuski: Joseph
- hiszpański: José
- niymiecki: Josef
- polski: Józef
- ruski: Иосиф