kōń

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *koňь, ze praindoeuropejskigo *ḱem-.

Wymŏwa

AS: [kõń]

Rzeczownik

kōń rodzaj mynski niyôsobowy

1. (zoologijŏ) zwiyrzã ze zorty Equus caballus L., używane do pōmocy przi robocie abo do jeżdzyniŏ na rzbiecie
   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   Posoł z niymi taki jedyn starszy od nich pachołek, kiery już był żyniaty i mioł też jednego swojego kōnia, co go też posoł.

   • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki

   I ci nōm zaprzōngli kōnia do bryczki i nōm kładli wszystko toty, co my zapakowały.

ôdmiana:

ôdmiana: kōń
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	kōń	kōnie
dopołniŏcz	kōnia	kōni
cylownik	kōniowi	kōniōm
biernik	kōnia	kōnie
nŏrzyndnik	kōniym	kōniami pz.: kōniōma
miyjscownik	kōniu	kōniach
wołŏcz	kōniu	kōnie

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	kōń	kōnie
dopołniŏcz	kōnia	kōni
cylownik	kōniowi	kōniōm
biernik	kōnia	kōnie
nŏrzyndnik	kōniym	kōniami pz.: kōniōma
miyjscownik	kōniu	kōniach
wołŏcz	kōniu	kōnie

Frazeologijŏ

• być kōń do roboty
• chodzić jak kolasowy kōń
• co kōń wyskocz
• drzymać jak kōń przi gospodzie
• drzymać jak kōń przi ôju
• drzymać jak kōń przi tylcu
• dychawiczny jak Kapicōw kōń
• iś jak kolasowy kōń
• mocny jak kōń
• pracować jak kōń
• robić jak kōń
• rżeć jak kōń
• silny jak kōń
• uparty jak kōń
• urobić sie jak kōń
• wykōmynderowany jak cygōński kōń
• zapiyrać sie jak Kołdrōw kōń
• zdrowy jak kōń

Inksze jynzyki

• angelski: horse
• czeski: kůň
• francuski: cheval
• hiszpański: caballo
• niymiecki: Pferd
• polski: koń
• ruski: конь