złodziyj
Wersyjo ze dnia 12:23, 7 lip 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd)
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Etymologijŏ do dodaniŏ.
Wymŏwa
AS: [zu̯oʒ́yi ̯]
Rzeczownik
złodziyj rodzaj mynski ôsobowy
- ôsoba, co kradnie
- 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
- Tatulek pierōnowali na tego złodzieja, mamulka zaś helszowali tatulka, coby tak nie przeklinali, [...]
- 1967, Walenty Dobrzyński, Gwary powiatu niemodlińskiego
- A tojś ty je tyn złodziyj, skrzeczoł farŏrz i palnōł go z tōm dugōm fajfkōm w kałã.
- 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
- Ôn tym ôknym uciek, a ci za nim, a wrzeszczeli, iże złodzieja gōniōm.
ôdmiana:
ôdmiana: złodziyj | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | złodziyj | złodzieje |
dopołniŏcz | złodzieja | złodziejōw |
cylownik | złodziejowi | złodziejōm |
biernik | złodzieja | złodziejōw |
nŏrzyndnik | złodziejym | złodziejami pz.: złodziejōma |
miyjscownik | złodzieju | złodziejach |
wołŏcz | złodzieju | złodzieje |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | złodziyj | złodzieje |
dopołniŏcz | złodzieja | złodziejōw |
cylownik | złodziejowi | złodziejōm |
biernik | złodzieja | złodziejōw |
nŏrzyndnik | złodziejym | złodziejami pz.: złodziejōma |
miyjscownik | złodzieju | złodziejach |
wołŏcz | złodzieju | złodzieje |
synōnimy:
Frazeologijŏ
Inksze jynzyki
- angelski: thief
- czeski: zloděj
- francuski: cambrioleur, larron, voleur
- hiszpański: ladrón
- niymiecki: Dieb
- polski: złodziej
- ruski: вор, злодей