wszycko
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ze prasłowiańskigo *vьśь, ze prabałtosłowiańskigo *wisos, ze praindoeuropejskigo *(h₁)wiḱ.
Wymŏwa
AS: [fšycko]
Zamianek
wszycko zamianek
- (połednie) kożdŏ rzecz, zjawisko, cecha
- 1908, Ernest Farnik, Iste Roki
- Joch usz je przehetkano w tych rzeczach, przedemną mogą wszycko powiedzieć!
- 1935, Feliks Steuer, Ostatńi gwojźdźaurz
- Chcōm, by im pōmōg i pisoł. Tymu do krysu, tymu do sōndu a baj i pismo i kartã. Ōmi to wszycko, choć nie był na szkołach wysokich.
ôdmiana:
ôdmiana: wszycko | |
---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ |
mianownik | wszycko |
dopołniŏcz | wszyckigo |
cylownik | wszyckimu |
biernik | wszycko |
nŏrzyndnik | wszyckim |
miyjscownik | wszyckim |
wołŏcz | wszycko |
kolokacyje:
- wszycko jedno
synōnimy:
antōnimy:
Frazeologijŏ
Patrz: wszyjsko.
Inksze jynzyki
- angelski: all, everything
- czeski: wšechno
- francuski: tout
- hiszpański: todo
- italijański: tutto
- niymiecki: alles
- polski: wszystko
- ruski: всё
- słowacki: všetko
- ukrajiński: все, усе