abo

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: /abo/

Spōjnik

abo spōjnik

1. Używany do łōnczyniŏ dwōch słōw, twierdzyń, zdań etc., co mogōm sie zamiyniać abo wykluczać.
   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   Jak tyn istny kupił te faborki, abo te sznurki, to mu już dowoł pokōj i kobzol, kraic chleba, abo jajco styrkoł do kabzy.

   • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat

   Takich bajtli jak jo było sporo, bo kożdy mały synek abo dziołszka wdycki kiecki mamy się trzymały, to tyż siedzielimy na dylinach, na rzyci abo na piętach

   • 2013, Ajschylos, Prōmytojs Przibity, przekł. Zbigniew Kadłubek

   Zdrowy abo chory?

2. W inkszym przipadku. Kōnsekwyncyjŏ niyspołniyniŏ warōnku.
   • po-slasku.blogspot.com

   – Oddowej Krykowe wnuki, abo cie z tej pistule zastrzela na amyn!

Partykuła

abo partykuła

1. Używanŏ po stwierdzyniach, jak sie ôczekuje potwierdzyniŏ ôd ôdbiorcy.
   • forum.gazeta.pl

   To jo tysz cos wciepna, chyba zech jesce tego tukej niy wciepowala abo?

synōnimy:

1. pra, niy

Frazeologijŏ

• wōz abo przewōz

Inksze jynzyki

• angelski: or
• czeski: nebo
• francuski: ou
• hiszpański: o, u
• italijański: o
• niymiecki: entweder, oder
• polski: albo
• ruski: или
• słowacki: lebo
• ukrajiński: або