Katowice

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 12:31, 24 sty 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ôd przezwiska piyrszego posiedziciela („Kat”) abo ôd słowa ''kōnt'', to znaczy miyjsca na kraju. ===Wymŏwa=== {{as|katovʹ'''i'''ce...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ôd przezwiska piyrszego posiedziciela („Kat”) abo ôd słowa kōnt, to znaczy miyjsca na kraju.

Wymŏwa

AS: [katovʹice]

Rzeczownik

Katowice Szymel:nmos

  1. (geografijŏ) miasto na Gōrnym Ślōnsku nad rzykōm Rawōm, głōwne miasto wojewōdztwa ślōnskigo
    • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
    Jeszcze syn bōł, tyn co je w Katowicach, w dōmu.
    • 1929, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
    Uwagi pana „czytelnika” z Katowic są dobre, ale jo tak pisza jak godom.

ôdmiana:

ôdmiana: Katowice
przipadek liczba mnogŏ
mianownik Katowice
dopołniŏcz Katowic
cylownik Katowicōm
biernik Katowice
nŏrzyndnik Katowicami
pz.: Katowicōma
miyjscownik Katowicach
wołŏcz Katowice

synōnimy:

  1. pot. Kato

Inksze jynzyki

  • angelski: Katowice
  • czeski: Katovice
  • francuski: Catovice
  • hiszpański: Katowice
  • italijański: Katowice
  • niymiecki: Kattowitz
  • polski: Katowice
  • ruski: Катовице
  • słowacki: Katovice
  • ukrajiński: Катовіце