głōd

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *goldъ.

Wymŏwa

AS: [gu̯ȯt]

Rzeczownik

głōd rodzaj mynski rzeczowy

1. (fizjologijŏ) uczucie potrzeby zjedzyniŏ jŏdła
   • 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi

   Tym wiynkszy głōd mŏ, im wiyncyj zeżere.

   • 2014, Marcin Melon, Kōmisorz Hanusik

   Wyglōndoł jakby mioł taki głōd, że poradziłby zeżrić i inkszego psa.

2. czas, co w nim kerym moc ludzi abo zwiyrzōnt ciyrpi ôd głodu
   • 1819, krōnika ôd Jury Gajdzice

   1812 był wielki głod, a drogota, na Sląsku sztwiertnie pszenice 120 fl. płacono, przed nowym, a Reż 80 ryńskich, a owies 50 fl., a ziemniaki za 30 fl. Bankocetle, a to gwoli sucha, w r. 1811, tymu że wszecki yarzyny nie dozdrzały, ale uschły.

ôdmiana:

ôdmiana: głōd
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	głōd	głody
dopołniŏcz	głodu	głodōw
cylownik	głodowi	głodōm
biernik	głōd	głody
nŏrzyndnik	głodym	głodami pz.: głodōma
miyjscownik	głodzie	głodach
wołŏcz	głodzie	głody

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	głōd	głody
dopołniŏcz	głodu	głodōw
cylownik	głodowi	głodōm
biernik	głōd	głody
nŏrzyndnik	głodym	głodami pz.: głodōma
miyjscownik	głodzie	głodach
wołŏcz	głodzie	głody

antōnimy:

1. sytość

Frazeologijŏ

1. głōd kōmuś dokuczŏ
2. głōd zagnać czymś
3. mieć głōd
4. mieć głōd jak młynarzowa gŏwiydź

Inksze jynzyki

• angelski: famine, hunger
• czeski: hlad, hladomor
• francuski: disette, faim, famine
• hiszpański: hambre, hambruna
• niymiecki: Hunger
• polski: głód
• ruski: голод