wachtyrz

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 11:22, 6 lip 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== {{braketym}} ===Wymŏwa=== {{as|v'''a'''χtyš}} ===Rzeczownik=== '''wachtyrz''' {{mosob}} # ôsoba, co ôdpowiadŏ za wachowanie statku abo ô...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [vaχtyš]

Rzeczownik

wachtyrz rodzaj mynski ôsobowy

  1. ôsoba, co ôdpowiadŏ za wachowanie statku abo ôsōb
    • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
    W nocy banda wlazła do biura, kaj ino w kantorku wachowoł jeden stary wachtyrz, w dodatku kulawy, kierego rabsiki związali bez żodnego larma, [...]
    • 1967, Walenty Dobrzyński, Gwary powiatu niemodlińskiego
    Wody spuściyli i na to postawiyli wachtyrza. Wachtyrz wachowoł, iżby nie prziśli raubsicy krajś.
    • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
    A w tym sznapsie to bōł taki ôpiōn. Jak sie tego napiyli, to ci wachtyrze i inszpechtōr leżeli w masztalni, wszycko ôżarte.

ôdmiana:

ôdmiana: wachtyrz
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik wachtyrz wachtyrze
dopołniŏcz wachtyrza wachtyrzy
cylownik wachtyrzowi wachtyrzōm
biernik wachtyrza wachtyrzōw
nŏrzyndnik wachtyrzym wachtyrzami
pz.: wachtyrzōma
miyjscownik wachtyrzu wachtyrzach
wołŏcz wachtyrzu wachtyrze
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik wachtyrz wachtyrze
dopołniŏcz wachtyrza wachtyrzy
cylownik wachtyrzowi wachtyrzōm
biernik wachtyrza wachtyrzōw
nŏrzyndnik wachtyrzym wachtyrzami
pz.: wachtyrzōma
miyjscownik wachtyrzu wachtyrzach
wołŏcz wachtyrzu wachtyrze

synōnimy:

  1. ciesz. wachtŏrz, szucmōn

antōnimy:

Inksze jynzyki

  • angelski: guard
  • czeski: stráž, gardista
  • francuski: gardien
  • hiszpański: guarda, vigilante
  • niymiecki: Wächter
  • polski: strażnik
  • ruski: сторож
Zdrzōdło "https://silling.org/slownik/index.php?title=wachtyrz&oldid=2294"