prŏwda

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *pravьda, ze prabałtosłowiańskigo *prōˀwas, ze praindoeuropejskigo *preh₃-wo-s

Wymŏwa

AS: [provda], [prou̯vda] (ôpol.)

Rzeczownik

prŏwda rodzaj żyński

1. treść, interpretacyjŏ, przedstawiynie zgodne ze faktycznym sztandym
   • 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi

   Ślōnskŏ gŏdka je prostŏ, to prŏwda, prŏwdōm je tyż atoli, że ô nojważniyjszych rzeczach nojlepiyj je gŏdać prostymi słowami.

   • 1907, Karol Gil, Cygōn i farŏrz

   - Ja, ja, wielebny panie, to je prŏwda, co ôni mōwiōm.

ôdmiana:

ôdmiana: prŏwda
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	prŏwda	prŏwdy
dopołniŏcz	prŏwdy	prŏwd
cylownik	prŏwdzie	prŏwdōm
biernik	prŏwdã	prŏwdy
nŏrzyndnik	prŏwdōm	prŏwdami pz.: prŏwdōma
miyjscownik	prŏwdzie	prŏwdach
wołŏcz	prŏwdo	prŏwdy

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	prowda	prowdy
dopołniŏcz	prowdy	prowd
cylownik	prowdzie	prowdōm
biernik	prowda	prowdy
nŏrzyndnik	prowdōm	prowdami pz.: prowdōma
miyjscownik	prowdzie	prowdach
wołŏcz	prowdo	prowdy

kolokacyje:

dać za prŏwdã, mieć prŏwdã

Frazeologijŏ

• to takŏ prŏwda, jakby kury jscały

Inksze jynzyki

• angelski: truth
• czeski: pravda
• francuski: vérité
• hiszpański: verdad
• italijański: verità
• niymiecki: Wahrheit
• polski: prawda
• ruski: истина, правда
• słowacki: pravda
• ukrajiński: правда, істина

Wykrziknik

prŏwda wykrziknik

1. ôznajmiŏ zgodã z tym, co ftoś pedzioł
   • ojgyn.blogspot.com

   – I tyn czŏrny rauch, smōnd... Jak sam capi, niy ma blank czym łoddychać...
   – Tyż prŏwda!

2. na kōńcu zdaniŏ ôznajmiŏ ôczekowanie na zgodã abo ôdpowiydź
   • 1937, Reinhold Olesch, Die Slavischen Dialekte Oberschlesiens

   - Tōż suchej, jo mōm szel dupka; no, ale ôbsztaluj nŏprzōd piwo, prŏwda?

synōnimy:

2. abo, ja, niy, pra