cosik

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [cośik]

Zamianek

cosik zamianek

1. używany do zastōmpiyniŏ nazwy ôbiektu abo faktu, co jij ôsoba, co gŏdŏ, niy poradzi abo niy chce ôkryślić
   • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat

   — Mnie sie zdo, że te nasze sikorki cosik chcom łode mie, ino sie wstydzom pedzieć mi ło tym. Pra?

   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   Godała cosik tam o zbankrocyniu, o pōmieszaniu rozumu i o czymś tam jeszcze.

ôdmiana:

ôdmiana: cosik
przipadek	liczba pojedynczŏ
mianownik	cosik
dopołniŏcz	czegosik
cylownik	czymusik
biernik	cosik
nŏrzyndnik	czymsik
miyjscownik	czymsik
wołŏcz	cosik

synōnimy:

1. cosi (cieszyńske), co, cosikej (cieszyńske), coś

antōnimy:

1. nic

Partykuła

coś partykuła

1. Używanŏ do ôznaczyniŏ cechy abo zdarzyniŏ we przibliżyniu.

1. • 1978, Brunon Strzałka, Godek i Bojek Śląskich ciąg dalszy

   Tóż jakech wom już godoł, ten Hanys był jeden na rodzie i był fest bogaty, bo jego tatulek mieli cosik bez trzydzieści juterek grontu i to dobrego grontu, a nie takich pioskw, jak u nas we wsi.

Inksze jynzyki

• angelski: something
• czeski: něco
• francuski: quelque chose
• hiszpański: algo
• italijański: qualcosa
• niymiecki: etwas
• polski: coś
• ruski: что-то
• słowacki: niečo
• ukrajiński: щось